STELTMAN EN ZELDZAME EDELSTENEN

Met oog voor uitmuntende kwaliteit en schoonheid worden de edelstenen en diamanten voor onze Steltmanjuwelen geselecteerd. Onze diamant- en edelsteencollecties worden in eigen atelier met de hand vervaardigd. Dit maakt elk Steltman juweel uniek en beeldschoon vanuit een eigen passievolle emotie. 

Enkele edelstenen belicht:

Diamant, al drieduizend jaar als edelsteen bekend, dankt zijn naam aan het Griekse woord “adamas”, de onoverwinnelijke. Het was de Griekse veroveraar Alexander de Grote die zo’n vierhonderd jaar voor onze jaartelling tijdens één van zijn tochten in Voor-Indië voor het eerst kennismaakte diamant en hem zijn naam gaf vanwege zijn onovertroffen hardheid. Wat diamant nu eigenlijk was, is heel lang een raadsel gebleven. Tot Franse en Italiaanse onderzoekers in 1796 een diamant in het brandpunt van een bijzonder grote en sterke lens legden en tot hun stomme verbazing zagen dat de steen verbrandde. De beroemde Franse natuurkundige Lavoisier bepaalde toen dat diamant koolstof moest zijn.

Gekristalliseerde koolstof, in een bijzonder compacte vorm. Waardoor een diamantkristal als het ware één gigantische molecule is. En zuiverder dan men medicijnen kan produceren. Dit verklaart de bijzondere eigenschappen van dit unieke mineraal.

 Eén daarvan had men al in het oude India ontdekt. Als je een perfect en zuiver diamantkristal tegen het licht houdt, heeft de steen het vermogen het witte licht in de regenboogkleuren te splitsen. Dit verleent de diamant zijn vuur. Toen men in de Middeleeuwen voor het eerst facetten (vlakjes) aan diamant ging slijpen (snijden zei men toen), zag men dat diamanten het licht niet alleen van buiten, maar ook van binnenuit volmaakt weerkaatsen.

Deze schittering, tezamen met het vuur en de hardheid, maken de diamant tot de Koning der Edelstenen.

Aquamarijn, dankt zijn naam aan de Latijnse woorden aqua maris = zeewater. Uiteraard heeft dat betrekking op de kleur, die variëert van licht groenig blauw tot intens lichtblauw. Net als smaragd is aquamarijn een berylsoort, een beryllium-aluminiumsilicaat, waarbij aquamarijn zijn kleur dankt aan sporen ijzer in de verbinding.

Aquamarijnen kunnen volkomen helder en zuiver zijn, maar dat soort stenen zijn altijd een uitzondering in de natuur. Meestal bevatten aquamarijnen, wanneer ze met een loep of microscoop worden bekeken fijne vloeistofdruppeltjes en –kanaaltjes, een geboortekenmerk van het ontstaansproces. Aquamarijn is als edelsteen al heel lang bekend. De Romeinen importeerden de steen uit India, maar de meeste aquamarijnen die we nu in juwelen zien, zijn afkomstig uit Brazilië of Afrikaanse landen als Nigeria. Volgens de oude overleveringen is aquamarijn de geboortesteen die hoort bij de maand maart en het dierenriemteken vissen.

Aquamarijn symboliseert eerlijkheid en trouw en verwerkt tot oorsieraden schenkt hij liefde en genegenheid.

​Padparadscha, de naam padparadscha wordt gebruikt voor de oranjeroze variëteit van het mineraal korund, waartoe ook robijn en saffier behoren. De naam is afgeleid van een Sanskriet woord padmaraga, hetgeen lotusbloem betekent. Vroeger werd de naam gebruikt voor rozerode korund en later ook voor oranjerode. Deze kleuren worden in Sri Lanka padmaraya genoemd. Dit ter onderscheid van de echte padparadscha tint. Deze wordt vergeleken met de kleur van de opgaande zon boven de Indische Oceaan, zoals je die kunt zien vanaf de hoogste berg van Sri Lanka, de Mount Adam.

Hoewel in Tanazania, op Madagaskar en elders ook wel korunden worden gevonden in oranjeroze kleur, zijn de kenners het er wel over eens dat de “echte” padparadscha afkomstig moet zijn van Sri Lanka. Dit eiland, het vroegere Ceylon, dat in de tijd van de VOC bekend stond als het kaneeleiland, is wereldberoemd om de vele edelsteensoorten, die er al sinds de oudheid worden gedolven.

Korund wordt hier in vele kleuren aangetroffen. Vooral de blauwe, saffier. De padparadscha kleur komt maar sporadisch voor.

Robijn, de belangrijkste rode edelsteen, is net als saffier een variëteit van het mineraal korund. Dit mineraal is hexagonaal (zeshoekig) gekristalliseerd aluminiumoxyde en dankt zijn kleur aan sporen van het element chroom, die in de structuur zijn opgenomen. Ook ijzer en titanium kunnen aanwezig zijn, waardoor robijnen vele kleurnuances kennen.De naam is afgeleid van het Latijnse woord robur, dat rood betekent. Tot de renaissance werden edelstenen alleen naar kleur benoemd. Vandaar dat er vaak verwarring was met andere rode edelstenen. Zo is de historische Zwarte Prins robijn in de Engelse kroon geen robijn, maar een rode spinel.

De mooiste kleur van robijn wordt “duivenbloedrood” genoemd. Deze kleur komt het best tot zijn recht in kunstlicht (gloeilamplicht). Het allermooist is een robijn bij kaarslicht, omdat de steen de eigenschap heeft te fluoresceren.Volgens de overleveringen symboliseert de rode kleur van robijn hartstocht en passie. In het Sanskriet heette de steen “ratnaraj”, hetgeen vertaald kan worden als “Koning van de edelstenen”. Wel een bewijs hoe belangrijk men deze edelsteen al in de oudheid vond. Hij zou kracht verlenen in de strijd en wonden helpen genezen.

Robijnen van mooie kwaliteit zijn schaars. Topstenen van meer dan 3 karaat behoren tot de zeldzaamste edelstenen en zijn dus bijzonder waardevol.

Smaragd, de naam komt uit het Grieks en gaat vermoedelijk terug naar een vroeg Perzisch woord, dat ongetwijfeld groen heeft betekend. In de Oudheid werden edelstenen vaak benoemd naar hun kleur. Er is wel wat verwarring, want als Plinius in de 1e eeuw schrijft over smaragd, bedoelt hij kennelijk turquoise.

Feit is dat smaragd al heel lang als edelsteen wordt gewaardeerd. De Egyptenaren hadden  een mijn in de huidige Sinaï woestijn van ca. 3500 tot ca. 1500 v. Chr. Ten onrechte heeft men later van de mijnen van Cleopatra gesproken, maar die leefde heel wat later…

In India werd smaragd gevonden en in de Romeinse tijd was er een mijn in het Habachtal in Oostenrijk, die ook in Middeleeuwen productief was. Maar echte mooie smaragden kwamen pas na 1500 in Europa. Ze werden meegenomen door de Spaanse conquistadores, die ze hadden geroofd uit tempelschatten van de Azteken en Inca’s. Het heeft lang geduurd voordat men erachter kwam waar de vindplaatsen lagen. Die bevinden zich in Colombia, in het Andesgebergte op zo’n 100 km ten noorden van Bogotá. Met name de Muzo mijnen leveren nog steeds de mooiste èn grootste smaragden ter wereld.

Smaragd symboliseert de hoop en de toekomst en is de geboortesteen voor de maand mei. Het is de steen der waarzeggers en volgens de overlevering zou de Heilige Graal uit één smaragd zijn gesneden.

Spinel, velen denken gelijk aan een synthetische steen. Jammer. Want de “echte” spinel is een aantrekkelijke edelsteen, die in vele kleurschakeringen wordt gevonden.

Spinel behoort tot de categorie “klassieke”edelstenen. Al heel lang bekend, maar vaak verward met robijn en saffier. Logisch, want spinel wordt in dezelfde vindplaatsen als korund aangetroffen. De naam komt waarschijnlijk van het Latijnse woord spina, dat doorn betekent. Wellicht naar aanleiding van de gebruikelijke kristalvorm, een scherpe octaëder (dubbele vierzijdige pyramide)

Vooral de rode spinel werd vroeger verward met robijn. Vandaar namen als balas robijn, rubis balais, rubicel e.d. Iedereen weet dat de zg. Zwarte Prins robijn in de Britse kroon een rode spinel is. Deze steen maakt al sinds het eind van de Middeleeuwen deel uit van de Britse kroonjuwelen.

Toermalijn, is een van de meest voorkomende edelstenen en komt voor in de kleurvarianten zwart, wit, bruin, flessengroen, licht groen, geel, roze (rubeliet), blauw( indigoliet) of zelfs een mix van groen en roze ( Watermeloen) . De meest gewaardeerde kleur is neon blauw tot neon blauw-groen en de donker groene variant is algemeen bekend.  De roze soort heeft een specifieke naam, Rubeliet, en is in een diep roze kleur, zeer gewaardeerd. De chemische samenstelling is eigenlijk veel uitgebreider, al naar gelang de kleursoort. Het zijn die extra elementen die voor de specifieke kleur zorgen. Vindplaatsen zijn Brazilië ( Minas Gerais, Paraiba), Nigeria, Mozambique, Zambia, Congo.  De meest zeldzame kleur is kanarie-geel ( Zambia).

Paraiba Toermalijn, Paraiba is de naam van een provincie in Brazilië, waar in de jaren 80-90 toermalijnen werden ontdekt. Deze toermalijnen waren koperhoudend waardoor zij een sterke neon groen/blauwe of paarse kleur hadden. De stenen werden slechts zeer lokaal gevonden en gedolven. Bovendien bleek dat, buiten een zeer kleine hoeveelheid ruw materiaal, de vindplaatsen in de jaren 90 al praktisch waren uitgeput. De zeer bijzondere kleuren en de grote vraag vanuit Japan, gecombineerd met de schaarste, hadden een sterk prijsopdrijvend effect. In de jaren 90 vond men in Nigeria, zij het ook schaars, hetzelfde materiaal. Niet zo gek, want Nigeria zat honderden miljoenen jaren geleden, toen de toermalijn gevormd werd in de aardkorst, vast aan Brazilië. Wel was veel van dat materiaal iets minder intens van kleur.

Recenter zijn er vindplaatsen bekend in Mozambique, waar op dit moment alleen nog maar ruw materiaal vandaan komt.

Vanwege de zeldzaamheid, de vraag en de specifieke eigenschappen (niet ijzerhoudend, zoals bijna alle toermalijnen, maar koperhoudend), heeft men in de branche besloten, zij het na een hevige discussie, de naam Paraiba te behouden, ook al komen de nieuwe stenen praktisch allemaal uit Afrika. Over het algemeen zijn deze edelstenen boven de 1 crt. al vrij zeldzaam, zeker wanneer de kleur intens is en de zuiverheid hoog.

Wilt u meer weten over onze edelstenen en collecties? Onze medewerkers staan u graag te woord.